Dlaczego koty wrzucaja zabawki do wody?

             Do tego postu zainspirowała mnie moja kotka Khaleesi.

         Kiedy kocia mama wychowuje kocięta, i są to już aktywne wszędzie biegające maluchy trenujące swoje umiejętności łowieckie na rodzeństwie, często chodzi po mieszkaniu z zabawką w pysku miaucząc i nawołując maluchy do siebie. Taki spektakl kończy upuszczając zabawkę na podłogę, wkładając do miski z wodą lub misek z jedzeniem.

          Czy  twój kot także uwielbia zamaczać w misce z wodą to, czym potem bawi się po całym mieszaniu? Mokre ślady łapek, ciągłe suszenie myszek… Znasz to? Dlaczego kot to robi? Czy topi swoje ofiary z okrucieństwa? Po części – tak.

            Jest to kolejny przykład kociego dziedzictwa, które wykorzystują koty w trakcie polowań i nauki łowiectwa. Takie zachowania prezentują wszystkie gatunki kotowatych. Nasze domowe puchate, często leniwe kuleczki to także naturalne drapieżniki.

            Wiem, że często jest to dla nas trudne do przyjęcia – ale kotka aby nauczyć swoje młode polowania wykorzystuje do tego złowione myszy, ptaki i inne upolowane zwierzęta. Kaleczy ona taką zdobycz aby była łatwiejsza do upolowani i nie mogła uciec kiedy jej dzieci będą doskonalić swoje umiejętności. Dla naszych pupili to zabawki są ich ofiarami.

           Wiele kotów lubi bawić się wodą. Ta jest dla większości mruczków bardzo atrakcyjna z powodu swoich właściwości reagowania na ruch i odbijania refleksów świetlnych.  Moczenie łapek, łowienie czy polowanie na wodę płynącą z odkręconego kranu jest w ich oczach całkiem atrakcyjne. Miseczka z wodą jest dla kota bezpieczna, a igranie z jej głębią bardzo interesujące. To tłumaczy także fenomen kopania w misce z wodą, aż do sucha… Kot, maczając łapki w wodzie, ma na celu wprawienie jej w ruch. To daleko idąca, ale jednak – imitacja polowania.

           Koty zauważyły, że wrzucając zdobycz do wody zaczyna się ona aktywniej poruszać. To bardzo ciekawa opcja na urozmaicenie zabawy. Szczególnie dla tych kociaków, które nie wychodzą na zewnątrz i brakuje im rozrywek.

          A w naczyniu z jedzeniem znalazły dla nich bezpieczną skrytkę do przechowywania „na później” – tak jak kot na wolności zakopuje swoją zdobycz, aby ukryć ją przed innymi drapieżnikami. Stąd tez pochodzą odruchy zakopywania posiłku którego kot nie zje od razu.